- instructus
- [st1]1 [-] instructus, a, um : part. passé de instruo. - [abcl][b]a - disposé, rangé, arrangé, mis en ordre. - [abcl]b - pourvu, muni, équipé, meublé. - [abcl]c - préparé, en mesure de, en état de. - [abcl]d - façonné, dressé, à qui on a fait la leçon, instruit, versé dans.[/b]
- instructa acies, Caes. : armée rangée en bataille.
- instructa domus, Cic. : maison pourvue de tout, maison meublée.
- instructus fundus, Dig. : fermer avec son matériel.
- instructus dimicationi ultimae, Liv. : prêt à livrer un combat décisif.
- instructus ad mortem contemnendam, Cic. : préparé au mépris de la mort.
- instructa sunt mihi in corde consilia, Ter. : j'ai mes plans tout faits dans ma tête.
- satis instructus in jure civili, Cic. : suffisamment versé en droit civil.
- a philosophia instructior, Cic. : plus instruit en philosophie.
- nihil urbis ejus corruptius moribus, nihil ad inritandas inliciendasque inmodicas cupiditates instructius, Curt. 5 : rien de plus corrompu que les moeurs de cette ville; rien de plus fait pour exciter les sens par l'attrait immodéré des voluptés.
- instructissimus ad dicendum, Cic. : très bien formé à l'éloquence.
- instructus accusator, Cic. : accusateur suborné.
[st1]2 [-] instructŭs, ūs, m. : - [abcl][b]a - arrangement, apprêt. - [abcl]b - bagage, équipement, attirail.[/b]
* * *[st1]1 [-] instructus, a, um : part. passé de instruo. - [abcl][b]a - disposé, rangé, arrangé, mis en ordre. - [abcl]b - pourvu, muni, équipé, meublé. - [abcl]c - préparé, en mesure de, en état de. - [abcl]d - façonné, dressé, à qui on a fait la leçon, instruit, versé dans.[/b] - instructa acies, Caes. : armée rangée en bataille. - instructa domus, Cic. : maison pourvue de tout, maison meublée. - instructus fundus, Dig. : fermer avec son matériel. - instructus dimicationi ultimae, Liv. : prêt à livrer un combat décisif. - instructus ad mortem contemnendam, Cic. : préparé au mépris de la mort. - instructa sunt mihi in corde consilia, Ter. : j'ai mes plans tout faits dans ma tête. - satis instructus in jure civili, Cic. : suffisamment versé en droit civil. - a philosophia instructior, Cic. : plus instruit en philosophie. - nihil urbis ejus corruptius moribus, nihil ad inritandas inliciendasque inmodicas cupiditates instructius, Curt. 5 : rien de plus corrompu que les moeurs de cette ville; rien de plus fait pour exciter les sens par l'attrait immodéré des voluptés. - instructissimus ad dicendum, Cic. : très bien formé à l'éloquence. - instructus accusator, Cic. : accusateur suborné. [st1]2 [-] instructŭs, ūs, m. : - [abcl][b]a - arrangement, apprêt. - [abcl]b - bagage, équipement, attirail.[/b]* * *Instructus, Participium, siue Nomen ex participio. Instruict et enseigné, ou Fourni et garni, ou Equipé.\Instructus et munitus ad rem aliquam. Cic. Sorti, ou assorti, Garni.\Eques instructus spiculis. Ouid. Sorti, Assorti, Garni de, etc.\Instructior doctrinis. Cic. Mieulx en ordre et accoustré.\Instructior paterfamilias. Vlpian. Bien meublé et emmesnagé.\Instructissimus vir. Cic. Fourni et garni de ce qu'il luy fault.\Instructus, huius instructus. Cic. Appareil, Equipage.
Dictionarium latinogallicum. 1552.